Twardość wody

Twardość wody jest jej naturalną właściwością,  powodowaną przez obecność w wodzie rozpuszczonych składników mineralnych – głównie węglanów, wodorowęglanów, chlorków, siarczanów i krzemianów wapnia oraz magnezu. Literatura podaje dwa podstawowe rodzaje twardości wody:

1. Twardość przemijającą pochodzącą głównie od wodorotlenków, węglanów lub wodorowęglanów wapnia oraz magnezu, które podczas gotowania wytrącają  się w postaci osadów węglanów – odpowiedzialna za powstawanie kamienia.

2. Twardość nieprzemijającą spowodowaną obecnością siarczanów, które pozostają  w wodzie po gotowaniu.

Według Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, dopuszczalna wartość twardości ogólnej wody powinna mieścić się w granicach 60 – 500 mg CaCO₃/l.

Uważa się, że obecność związków wapnia i magnezu w wodzie jest pożądana z uwagi na zdrowie człowieka. Wapń jest składnikiem kości, a magnez jest konieczny dla prawidłowego funkcjonowania układu krwionośnego i nerwowego. Dlatego też wody bardzo miękkie są szkodliwe dla organizmu, ponieważ mogą wypłukiwać związki wapnia i magnezu z organizmu, zwiększając ryzyko wywołania krzywicy u dzieci i zawałów serca u dorosłych. Natomiast zbyt wysoka twardość wody przyczynia się do wytrącania osadów kamienia na urządzeniach sanitarnych i armaturze.

Woda w sieci miejskiej w Pile jest średniej twardości i mieści się w przedziale od 12,5º – 15,7 ºdH (stopnie Niemieckie ºdH) czyli 224 – 280 mg CaCO₃/l.

* zakresy twardości pilskiej wody